Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

"ΕΚΡΗΚΤΙΚΕΣ" ΣΤΙΓΜΕΣ


Στιγμές…Τη μια στιγμή είμαστε εδώ και την άλλη έχουμε φύγει. Τη μια στιγμή έχουμε κόσμο γύρω μας και την άλλη όλος ο κόσμος έχει φύγει. Τη μια στιγμή ζούμε μέσα στην ηρεμία και μια άλλη στιγμή μέσα στο χάος.
Χιλιάδες στιγμές, μοναδικές, που δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω. Και μέσα σε μια απλή στιγμή πόση φασαρία μπορούμε να κάνουμε.  
Συγκρούσεις, θυμός, φωνές, ψέματα, μίσος, βία, μάχες μόνο για μια μικρή στιγμή!
Ζούμε μέσα στον φόβο και την καχυποψία, και στην προσπάθεια μας να κυριαρχήσουμε, ξεσπάμε παντού με το παραμικρό.
Πλήρως καλυμμένοι με τις πανοπλίες μας, με σφιχτές τις γροθιές μας, έτοιμοι να εκραγούμε. Και μια στιγμή μονό αρκεί για να πληγώσουμε τους γύρω μας, για να βγάλουμε έξω όλο τον εγωισμό μας, για να ασκήσουμε κάθε μορφής βία. Σε μια στιγμή μονό, χωρίς να σκεφτόμαστε. Πολύ φασαρία για το τίποτα. Και μετά η στιγμή περνάει…Άλλες φορές ξεχνιέται και άλλες αφήνει σημάδια και σε μας και στους γύρω μας.
Ας σκεφτούμε λίγο το πόσο επηρεάζουμε τα πάντα γύρω μας μέσα σε μια στιγμή με τις πράξεις, τα λόγια και τις σκέψεις μας. Ας σκεφτούμε πόσα πράγματα θα μπορούσαμε να είχαμε αλλάξει μέσα σε μια στιγμή.
Γιατί πάντα αντιδρούμε έτσι; Οφείλεται σε εκρηκτική ιδιοσυγκρασία ή μήπως προσπαθούμε να καλύψουμε την αίσθηση του πόνου που σιγοβράζει μέσα μας;

Η πανοπλία προστατεύει τον πολεμιστή σε κάθε μάχη. Μετά όμως, ο πολεμιστής την βγάζει για να φροντίσει τυχών πληγές, αλλά και για να την καθαρίσει, να τη συντηρήσει, να τη γυαλίσει, για να την έχει έτοιμη για την επόμενη μάχη. Δεν μένει πάνοπλος όλη την ώρα. γιατί γνωρίζει πως μπορεί από λάθος να πληγώσει κάποιον συμπολεμιστή του.

Το ίδιο ισχύει και για μας. Το να κρυβόμαστε πίσω από μια μάσκα, από μία πανοπλία δεν θεραπεύουμε τις πληγές μας, απλά τις καλύπτουμε. Χρησιμοποιώντας την πανοπλία μας, νομίζουμε πως θα φοβίσουμε τους ανθρώπους γύρω μας, θα τους επιβληθούμε και πως έτσι προστατεύουμε τον εαυτό μας απ’ το να πληγωθεί. Κρυβόμαστε από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Η οργή όμως σιγοβράζει μέσα μας και για να κρύψουμε τους δικούς μας φόβους και ανησυχίες καταλήγουμε να κάνουμε εμείς όλα αυτά που φοβόμαστε πως θα μας κάνουν. Και το αποτέλεσμα δεν μας αρέσει. Όλα μέσα σε μία στιγμή.

Μια στιγμή αρκεί όμως και για να βγάλουμε την πανοπλία. Σίγουρα μπορούμε να το κάνουμε. Το ερώτημα είναι, Θέλουμε;
 

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗΣ



“Φαύλος κύκλος είναι η κατάσταση όπου επιλύοντας ένα πρόβλημα, δημιουργείται ένα άλλο, το οποίο όμως οδηγεί ξανά στο αρχικό πρόβλημα και κατά συνέπεια σε αδιέξοδο”.
Όσο απλοϊκός κι είναι ο όρος αυτός στο λεξικό, τόσο δύσκολο είναι να ξεφύγουμε από τέτοιου είδους καταστάσεις στη ζωή μας.

Τον τελευταίο καιρό, παρατηρώ μια αύξηση γκρίνιας, νευρικότητας, επιθετικότητας, αμφιβολιών, καχυποψίας, κριτικής κάθε είδους για διάφορα θέματα. Ειδικά η κριτική και κυρίως η κατάκριση, είναι η “νέα μόδα” των ημερών μας.
Πάρτε για παράδειγμα μια “διαδικτυακή κοινωνία” όπως το
Facebook.
Καθημερινά εκατομμύρια άνθρωποι, διαφόρων ηλικιών, κάνουν όλων των ειδών τις αναρτήσεις στον “τοίχο” τους, σε φίλους, σε ομάδες...και αμέσως ξεκινούν τα θετικά σχόλια και τα “
Like”, αν πρόκειται για κάτι που μας αρέσει, μας εμπνέει, μας ευχαριστεί κλπ.
Τι γίνεται όμως όταν η ανάρτηση ΔΕΝ μας αρέσει;
Ξεκινάμε αμέσως τα αρνητικά σχόλια, τις κατακρίσεις, κοροϊδεύουμε, ειρωνευόμαστε, πολλές φορές βρίζουμε, προτρέπουμε άλλους να απομονώσουν  ή να διαγράψουν άτομα.
ΟΛΟΙ το έχουμε κάνει αυτό και όποιος πει το αντίθετο, απλά κοροϊδεύει τον εαυτό του.
Κι αν δούμε κάποιον να τα κάνει όλα αυτά και δεν συμφωνούμε με τις πράξεις του, τότε τι κάνουμε; Αρχίζουμε κι εμείς να κάνουμε το ακριβώς ίδιο σε εκείνον (ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε). Οπότε πέφτουμε σε φαύλο κύκλο. Κατακρίνουμε αυτούς που κατακρίνουν.

Όπως ακριβώς γίνεται στις διαδικτυακές κοινωνίες, έτσι γίνεται και στον πραγματικό κόσμο. Μόλις γίνει κάτι που δεν μας αρέσει, αμέσως ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος γκρίνιας, επιθετικότητας και κατάκρισης.
Αλήθεια, ποια είναι η λύση σε όλο αυτό; Η αποστασιοποίηση ή συνεχίζουμε να μπαίνουμε σε φαύλους κύκλους; Μπορούμε άραγε να αποστασιοποιηθούμε μπροστά σε κάτι που θεωρούμε άδικο; Υπάρχει τρόπος να δείξουμε σε αυτόν που κατακρίνει το “λάθος”, χωρίς να τον κρίνουμε αρνητικά κι εμείς; Γιατί τις περισσότερες φορές πέφτουμε κι εμείς στο ίδιο λάθος, χωρίς να το καταλάβουμε. Μιλάω καλά εκ πείρας…

Περιμένω τα σχόλια και τις σκέψεις σας…καλές ή κακές!

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Η ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ



Η πράξη
της συγχώρεσης λαμβάνει χώρα στο μυαλό μας. Δεν έχει πραγματικά καμία σχέση με το άλλο πρόσωπο.

Όταν κατηγορούμε κάποιον άλλο, χάνουμε πολύτιμη ενέργεια και δύναμη, επειδή ρίχνουμε όλη την ευθύνη σε εκείνον. Πολλοί άνθρωποι στη ζωή μας μπορεί να συμπεριφερθούν με τρόπο που θα μας προκαλέσει  δυσάρεστα συναισθήματα και αντιδράσεις. Ωστόσο, επειδή δεν είναι “μέσα στο μυαλό μας”, δεν μπορούν να ξέρουν πως θα αντιδράσουμε εμείς. Αναλαμβάνοντας λοιπόν την ευθύνη για τα δικά μας συναισθήματα και αντιδράσεις, μαθαίνουμε να επιλέγουμε συνειδητά πως θα ανταποκριθούμε σε κάθε περίπτωση και όχι απλώς να αντιδρούμε.

Δεν μπορούμε να μιλάμε για δυσαρέσκεια, χωρίς να μιλάμε για συγχώρεση. Το να συγχωρέσουμε κάποιον δεν σημαίνει πως εγκρίνουμε τη συμπεριφορά του. Είναι απλά μια πράξη απελευθέρωσης του εαυτού μας από αρνητική ενέργεια.

Με τη συγχώρεση δεν σημαίνει πως θα επιτρέψεις τις άσχημες συμπεριφορές ή αρνητικές ενέργειες του άλλου να συνεχιστούν στη ζωή σου. Αφήνεις τα γεγονότα να περάσουν, απελευθερώνοντας τον. Και έτσι ρυθμίζεις υγιή όρια τα οποία κάνουν καλό όχι μόνο σε σένα, αλλά στο άλλο άτομο.

Κατά κάποιον τρόπο, δεν υπάρχουν λάθη με τη έννοια του λάθους. Όταν οι καρδιές μας είναι κλειστές και αισθανόμαστε δυσαρέσκεια, θυμό και θλίψη, είναι δύσκολο να δούμε κάτι καλό. Ωστόσο, όταν οι καρδιές μας ανοίξουν, η αρνητικότητα εξαφανίζεται και είμαστε σε θέση να αποβάλουμε αυτές τις παλιές σκέψεις και να επιστρέψουμε στη χαρά, η οποία υπάρχει πάντα μέσα μας.

Όσο κι αν συμβαίνουν γύρω μας χαοτικές καταστάσεις, όσο κι αν κάποια πράγματα μπορεί να πηγαίνουν με τον τρόπο που θέλουμε ή όχι, ό,τι κι αν κάνουμε αυτή τη στιγμή, όπως και να είμαστε, αυτό που έχει σημασία είναι να μπορούμε να αγαπήσουμε και να αποδεχτούμε τον εαυτό μας. Και όταν το κάνουμε αυτό, οι δύσκολες στιγμές δεν θα μπορούν πλέον να μας επηρεάσουν αρνητικά.

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

ΜΗΝ ΚΡΥΒΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ…ΘΑ ΣΕ ΒΡΕΙ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΣ



Πολλές φορές, έχουμε βρεθεί να αποκρύπτουμε την αλήθεια ή να λέμε ψέματα σε άλλους ανθρώπους. Άλλοτε γίνεται καλοπροαίρετα, π.χ. για να μην πληγώσουμε κάποιον, ενώ άλλες φορές το κάνουμε από εγωισμό ή καθαρά για να κοροϊδέψουμε.
Η αλήθεια όμως, όσο και να προσπαθούμε να τη “θάψουμε”, αργά ή γρήγορα, πάντα βγαίνει στην επιφάνεια.
Αξίζει άραγε να πούμε ψέματα ή να κρύψουμε κάτι, έστω και αν θεωρούμε πως το κάνουμε για το καλό του άλλου; Κάποια στιγμή θα μαθευτούν όλα και τότε ίσως να έχουμε πληγώσει χειρότερα τον άλλο που δεν του είπαμε την αλήθεια από την αρχή.
Όταν όμως αποφασίζουμε να πούμε ψέματα από εγωισμό, εμπάθεια, μίσος, τότε υπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα. Γιατί δεν κάνουμε κακό μόνο στον άλλο, αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό.
Έχετε σκεφτεί πόσο μπορεί να πληγωθεί κάποιος από τις πράξεις και τα λόγια μας, όταν μάθει πως τον κοροϊδέψαμε; Πόσο άσχημα θα αισθανθεί όταν μάθει, πως αντί να συζητήσουμε μαζί του αυτό που μας ενοχλεί, είπαμε πράγματα σε τρίτους, πίσω από την πλάτη του; Και τις περισσότερες φορές που το κάνουμε αυτό, φουσκώνουμε τα γεγονότα, έτσι ώστε να φανούμε “θύματα” των περιστάσεων; Ειδικά όταν θέλουμε να κατηγορήσουμε, είμαστε πρώτοι στην ψευτιά!
Αξίζει να το κάνουμε αυτό; Να δηλητηριάζουμε την ψυχή μας και τις ψυχές των άλλον με αυτόν τον τρόπο, μόνο και μόνο για να καλύψουμε τις αδυναμίες μας;

Τέτοιες πράξεις δεν αρμόζουν σε Έλληνες! Και δυστυχώς, αφήνουμε μικροδιαφορές και εμπάθειες να μας διχάσουν.
Μήπως ήρθε όμως η ώρα να το αλλάξουμε αυτό;
Μήπως ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε τον Εαυτό μας στον καθρέπτη και να τον συγχωρήσουμε;
Μήπως ήρθε η ώρα να συγχωρήσουμε όλους όσους μας πλήγωσαν;
Μήπως ήρθε η ώρα να ζητήσουμε συγνώμη από όλους όσους πληγώσαμε;
Μήπως ήρθε η ώρα να πούμε την αλήθεια και να πάψουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας;

Έχουμε κοινές αποστολές, και ενωμένοι οι Έλληνες μπορούμε να νικήσουμε το σκοτάδι, για το Ανώτερο Καλό όλων μας.
Ας σταματήσουμε να “βάζουμε τρικλοποδιές” στους συμπολεμιστές μας.
Ας σταματήσουμε να μιλάμε με λόγια μίσους, πίσω από την πλάτη τους.
Ας σταματήσουμε να τρωγόμαστε μεταξύ μας.

ΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ, ΟΙ ΕΓΩΙΣΜΟΙ, Η ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΣΩΠΛΑΤΑ ΜΑΧΑΙΡΩΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ.
ΑΥΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΟΙ. ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΕΡΙΔΕΣ, ΜΙΣΗ, ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ, ΦΟΒΟ. ΜΑΣ ΒΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΡΩΓΟΜΑΣΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΘΟΥΝ, ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ!

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

ΠΕΡΙ ΠΡΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ


Πνευματικός είναι ο ελεύθερος άνθρωπος που η ψυχή του δεν εξαρτάται από κανέναν άλλο άνθρωπο, από δόγματα, έθιμα και θρησκείες.
Η ζωή του δεν μπαίνει σε καλούπι, συστήματα ή προγραμματισμό. Αποφασίζει εκείνος κατά συνείδηση και δεν αφήνει να αποφασίζουν άλλοι για αυτόν. Δεν ακολουθεί ομάδες και πλήθη, αντίθετα προτιμά στιγμές μοναχικότητας, αλλά όχι μοναξιάς, παρόλο που δεν φοβάται να μείνει μόνος.

Δεν τον ενδιαφέρει να συσσωρεύσει γνώσεις μέσα από βιβλία, γιατί η πραγματική γνώση είναι βιωματική και υπαρξιακή. Για αυτό ζει ελεύθερα και έντονα.
Ο πνευματικός άνθρωπος, είναι γεμάτος αγάπη και φως και τα προσφέρει από την καρδιά του, σε όλα τα πλάσματα του Σύμπαντος, χωρίς όρους και διακρίσεις, χωρίς να περιμένει κάτι ως ανταμοιβή.
Πάντα τον κυριεύει η χαρά και η αισιοδοξία και δεν είναι σοβαροφανής.
Για τους λόγους αυτούς, δεν τον επηρεάζουν κοινωνικοπολιτικά ή οικονομικά προβλήματα, δεν έχει ανάγκη να εμπλακεί σε καθημερινές ανθρώπινες συγκρούσεις, δεν χρησιμοποιεί θέατρα ελέγχου με σκοπό να επιβληθεί ή να “κλέψει” ενέργεια από άλλους. Δεν κρίνει κανέναν για τις πράξεις του, γιατί πρώτα έχει κρίνει τον εαυτό του και δεν μιλάει αρνητικά για άλλους όταν δεν είναι παρόντες. Δεν επιβάλει σε κανέναν τα πιστεύω και τις πεποιθήσεις του και δεν προσπαθεί να ελέγξει τα πάντα γύρω του.
Ακόμα και αν βρεθεί σε στιγμές αδυναμίας, ξέρει πώς θα τα καταφέρει, χωρίς να χάσει τον Εαυτό του.

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΕΝΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ



Ένας Πολεμιστής δεν αφήνει εκείνον που θέλει να του κάνει κακό να τον συνοδεύσει. Πολύ περισσότερο, δεν θέλει να τον βλέπουν παρέα με εκείνους που επιθυμούν να “τον παρηγορήσουν”.
Αποφεύγει εκείνους που βρίσκονται δίπλα του μόνο σε περίπτωση ήττας· αυτοί οι ψεύτικοι φίλοι θέλουν να αποδείξουν ότι η αδυναμία ανταμείβει. Φέρνουν πάντα κακές ειδήσεις. Προσπαθούν διαρκώς να καταστρέψουν την εμπιστοσύνη του πολεμιστή κάτω από το μανδύα της “αλληλεγγύης”.
Όταν τον βλέπουν πληγωμένο, ξεσπούν σε κλάματα, αλλά βαθιά στην καρδιά τους είναι ευχαριστημένοι που ο πολεμιστής έχασε τη μάχη. Δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό αποτελεί μέρος της σύγκρουσης.
Οι πραγματικοί σύντροφοι ενός Πολεμιστή βρίσκονται πάντα στο πλευρό του, τόσο στις δύσκολες, όσο και στις ευνοϊκές στιγμές

Paulo Coelho ~ “Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του φωτός.”

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

ΑΝΩΤΕΡΕΣ "ΠΕΡΙΟΧΕΣ" ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ


Όταν
νιώθετε ευάλωτοι, οτιδήποτε το αρνητικό συμβαίνει γύρω σας αναστατώνει και σας ενοχλεί όπως διάφορα γεγονότα ή η συμπεριφορά άλλων προς το μέρος σας και ούτω καθεξής.
Για να μην επηρεάζεστε από την αρνητικότητα, θα πρέπει να “ανέβετε” σε περιοχές όπου η αρνητικότητα δεν έχει πλέον “κατοχή” πάνω σας.
Μην αναρωτιέστε αν αυτές οι περιοχές υπάρχουν πραγματικά, γιατί υπάρχουν
στον εαυτό σας, όπως ακριβώς υπάρχουν στο Σύμπαν. Και αν δεν το έχετε συνειδητοποιήσει αυτό ακόμη, είναι γιατί δεν έχετε εξασκηθεί στο να παρατηρείτε τον εαυτό σας.
Σίγουρα θα έχετε
εκπλαγείτε με το πώς τα γεγονότα που σας στενοχώρησαν στο παρελθόν, δεν σας επηρεάζουν όταν επαναληφθούν υπό διαφορετικές συνθήκες.
Αυτό δεν σημαίνει πως έχετε χάσει κάθε αίσθηση του συναισθήματος, αλλά κάποιο λόγο η συνείδησή σας έχει αυξηθεί σε τέτοιο επίπεδο, όπου αυτά τα γεγονότα δεν μπορούν πλέον να τη φτάσουν. Αυτό είναι η απόδειξη πως υπάρχουν περιοχές εντός ανθρώπων, όπου η αρνητικότητα δεν μπορεί πλέον να ασκήσει κανέναν έλεγχο.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

ΤΕΣΤ ΦΤΩΧΕΙΑΣ

Βασισμένο σ’ ένα αρχικό κείμενο του Ισπανού Josep J. που μετέφρασε ο Γεώργιος Σ. Βλάχος....

Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε μια οικογένεια που ζούσε στο βουνό.
Πέρασαν τρεις μέρες και δυο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιο του:
«Πώς σου φάνηκε η εμπειρία;»
«Ωραία» απάντησε ο γιος ονειροπολώντας.
«Και τι έμαθες;» συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.
Ο γιος απάντησε:

- Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ενώ αυτοί έχουν άλογα, σκύλους, γάτες, κατσίκες και κουνέλια
- Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα πανέμορφο ποτάμι δίχως τέλος
- Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα…
- Εμείς παίζουμε και ζούμε στην εικονική πραγματικότητα του play station ενώ αυτοί παίζουν και τρέχουν στα λιβάδια χωρίς να φοβούνται τ’ αυτοκίνητα
- Εμείς τρώμε συσκευασμένα έτοιμα φαγητά γεμάτα συντηρητικά, ενώ αυτοί αγνά λαχανικά από το κήπο τους και φρέσκα φρούτα από τα δέντρα

- Εμείς έχουμε έπιπλα και πόρτες από πλαστικό, σκεύη από πλαστικό, παιχνίδια από πλαστικό, ενώ αυτοί ζουν σε σπίτια φτιαγμένα από υλικά που παίρνουν από τη φύση: ξύλο, πέτρα, λάσπη, σίδερο.
- Εμείς ζούμε «καλωδιωμένοι» με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί, αντίθετα, «συνδέονται» με τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τη γη τους, την οικογένειά τους.
Ο πατέρας έμεινε έκθαμβος από τις απαντήσεις του γιου του…
Και ο γιος ολοκλήρωσε με τη φράση:

«Σ’ ευχαριστώ, μπαμπά, που μας δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε…»

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ Ή ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ


Στον πρόναο του Ναού του Απόλλωνος στους Δελφούς, ήταν γραμμένα τα δύο περίφημα Δελφικά παραγγέλματα:
ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ και ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ.
Ανάμεσά τούς ήταν το το Δελφικό Ε (ΕΨΙΛΟΝ) ή αλλιώς «Έψιλον εν Δελφοίς» ή ΕΙ.
Μαζί με άλλα 145 ακόμη, δηλαδή 147 συνολικά, ήταν οι υποθήκες για στις επόμενες γενιές.

Τα περισσότερα από αυτά τα παραγγέλματα ανήκαν στους 7 σοφούς της αρχαιότητας, οι οποίοι ήταν: Θαλής ο Μιλήσιος, Πιττακός ο Μυτιληναίος, Βίας ο Πρηνεύς, Σόλων ο Αθηναίος, Κλεόβουλος ο Ρόδιος, Περίανδρος ο Κορίνθιος, Χίλων ο Λακεδαιμόνιος.


ΕΠΟΥ ΘΕΩ (ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟ)

ΝΟΜΩ ΠΕΙΘΟΥ ( ΝΑ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ)

ΘΕΟΥΣ ΣΕΒΟΥ (ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ)

ΓΟΝΕΙΣ ΑΙΔΟΥ (ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ)

ΗΤΤΩ ΥΠΕΡ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ)

ΓΝΩΘΙ ΜΑΘΩΝ (ΓΝΩΡΙΣΕ ΑΦΟΥ ΜΑΘΕΙΣ)

ΑΚΟΥΣΑΣ ΝΟΕΙ (ΚΑΤΑΝΟΗΣΕ ΑΦΟΥ ΑΚΟΥΣΕΙΣ)

ΣΑΥΤΟΝ ΙΣΘΙ (ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ)

ΕΣΤΙΑΝ ΤΙΜΑ (ΝΑ ΤΙΜΑΣ ΤΗΝ ΕΣΤΙΑ ΣΟΥ)

ΑΡΧΕ ΣΕΑΥΤΟΥ (ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ)

ΦΙΛΟΥΣ ΒΟΗΘΕ (ΝΑ ΒΟΗΘΑΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ)

ΘΥΜΟΥ ΚΡΑΤΕ (ΝΑ ΣΥΓΚΡΑΤΕΙΣ ΤΟ ΘΥΜΟ ΣΟΥ)

ΟΡΚΩ ΜΗ ΧΡΩ (ΝΑ ΜΗΝ ΟΡΚΙΖΕΣΑΙ)

ΦΙΛΙΑΝ ΑΓΑΠΑ (ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΗ ΦΙΛΙΑ)

ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΝΤΕΧΟΥ (ΝΑ ΠΡΟΣΗΛΩΝΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΟΥ)

ΣΟΦΙΑΝ ΖΗΤΕΙ (ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΑΣ ΤΗ ΣΟΦΙΑ)

ΨΕΓΕ ΜΗΔΕΝΑ (ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ)

ΕΠΑΙΝΕΙ ΑΡΕΤΗΝ (ΝΑ ΕΠΑΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ)

ΠΡΑΤΤΕ ΔΙΚΑΙΑ (ΝΑ ΠΡΑΤΤΕΙΣ ΔΙΚΑΙΑ)

ΦΙΛΟΙΣ ΕΥΝΟΕΙ (ΝΑ ΕΥΝΟΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ)

ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ (ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΣΣΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ)

ΕΥΓΕΝΕΙΑΝ ΑΣΚΕΙ (ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΓΕΝΗΣ)

ΚΑΚΙΑΣ ΑΠΕΧΟΥ (ΝΑ ΑΠΕΧΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ)

ΕΥΦΗΜΟΣ ΙΣΘΙ (ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΛΗ ΦΗΜΗ)

ΑΚΟΥΕ ΠΑΝΤΑ (ΝΑ ΑΚΟΥΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ)

ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΕΡΒΑΛΛΕΙΣ)

ΧΡΟΝΟΥ ΦΕΙΔΟΥ (ΝΑ ΜΗ ΣΠΑΤΑΛΑΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ)

ΥΒΡΙΝ ΜΙΣΕΙ (ΝΑ ΜΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΥΒΡΗ)

ΙΚΕΤΑΣ ΑΙΔΟΥ (ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΙΚΕΤΕΣ)

ΥΙΟΥΣ ΠΑΙΔΕΥΕ ( ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΟΥΣ ΣΟΥ)

ΈΧΩΝ ΧΑΡΙΖΟΥ (ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ, ΝΑ ΧΑΡΙΖΕΙΣ)

ΔΟΛΟΝ ΦΟΒΟΥ (ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟ ΔΟΛΟ)

ΕΥΛΟΓΕΙ ΠΑΝΤΑΣ (ΝΑ ΛΕΣ ΚΑΛΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ)

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΓΙΝΟΥ (ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ)

ΟΣΙΑ ΚΡΙΝΕ (ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ ΤΑ ΟΣΙΑ)

ΓΝΟΥΣ ΠΡΑΤΤΕ (ΝΑ ΠΡΑΤΤΕΙΣ ΜΕ ΕΠΙΓΝΩΣΗ)

ΦΟΝΟΥ ΑΠΕΧΟΥ ( ΝΑ ΜΗ ΦΟΝΕΥΕΙΣ)

ΣΟΦΟΙΣ ΧΡΩ (ΝΑ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΕΣΑΙ ΜΕ ΣΟΦΟΥΣ)

ΗΘΟΣ ΔΟΚΙΜΑΖΕ (ΝΑ ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΖΕΙΣ ΤΟ ΗΘΟΣ)

ΥΦΟΡΩ ΜΗΔΕΝΑ (ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΧΥΠΟΠΤΟΣ)

ΤΕΧΝΗ ΧΡΩ (ΝΑ ΑΣΚΕΙΣ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ)

ΕΥΕΡΓΕΣΙΑΣ ΤΙΜΑ (ΝΑ ΤΙΜΑΣ ΤΙΣ ΕΥΕΡΓΕΣΙΕΣ)

ΦΘΟΝΕΙ ΜΗΔΕΝΙ (ΝΑ ΜΗ ΦΘΟΝΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ)

ΕΛΠΙΔΑ ΑΙΝΕΙ ( ΝΑ ΔΟΞΑΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ)

ΔΙΑΒΟΛΗΝ ΜΙΣΕΙ (ΝΑ ΜΙΣΕΙΣ ΤΗ ΔΙΑΒΟΛΗ)

ΔΙΚΑΙΩΣ ΚΤΩ. (ΝΑ ΑΠΟΚΤΑΣ ΔΙΚΑΙΑ)

ΑΓΑΘΟΥΣ ΤΙΜΑ ( ΝΑ ΤΙΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΘΟΥΣ)

ΑΙΣΧΥΝΗΝ ΣΕΒΟΥ ( ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΗΝ ΕΝΤΡΟΠΗ)

ΕΥΤΥΧΙΑΝ ΕΥΧΟΥ (ΝΑ ΕΥΧΕΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ)

ΕΡΓΑΣΟΥ ΚΤΗΤΑ (ΝΑ ΚΟΠΙΑΖΕΙΣ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΞΙΑ ΚΤΗΣΗΣ)

ΕΡΙΝ ΜΙΣΕΙ ( ΝΑ ΜΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΙΔΑ)

ΟΝΕΙΔΟΣ ΕΧΘΑΙΡΕ (ΝΑ ΕΧΘΡΕΥΕΣΑΙ ΤΟΝ ΧΛΕΥΑΣΜΟ)

ΓΛΩΣΣΑΝ ΙΣΧΕ (ΝΑ ΣΥΓΚΡΑΤΕΙΣ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ)

ΥΒΡΙΝ ΑΜΥΝΟΥ (ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΣΣΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΒΡΗ)

ΚΡΙΝΕ ΔΙΚΑΙΑ (ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ ΔΙΚΑΙΑ)

ΛΕΓΕ ΕΙΔΩΣ (ΝΑ ΛΕΣ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ)

ΒΙΑΣ ΜΗ ΕΧΟΥ (ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΒΙΑ)

ΟΜΙΛΕΙ ΠΡΑΩΣ (ΝΑ ΟΜΙΛΕΙΣ ΜΕ ΠΡΑΟΤΗΤΑ)

ΦΙΛΟΦΡΟΝΕΙ ΠΑΣΙΝ (ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΦΙΛΙΚΟΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ)

ΓΛΩΤΤΗΣ ΑΡΧΕ (ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΣ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ)

ΣΕΑΥΤΟΝ ΕΥ ΠΟΙΕΙ (ΝΑ ΕΥΕΡΓΕΤΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ)

ΕΥΠΡΟΣΗΓΟΡΟΣ ΓΙΝΟΥ ( ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΠΡΟΣΗΓΟΡΟΣ)

ΑΠΟΚΡΙΝΟΥ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ( ΝΑ ΑΠΟΚΡΙΝΕΣΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΚΑΙΡΟ)

ΠΟΝΕΙ ΜΕΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΝΑ ΚΟΠΙΑΖΕΙΣ ΔΙΚΑΙΑ)

ΠΡΑΤΤΕ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΩΣ (ΝΑ ΠΡΑΤΤΕΙΣ ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΙΑ)

ΑΜΑΡΤΑΝΩΝ ΜΕΤΑΝΟΕΙ (ΟΤΑΝ ΣΦΑΛΛΕΙΣ, ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΕΙΣ)

ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΚΡΑΤΕΙ (ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΣ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ ΣΟΥ)

ΒΟΥΛΕΥΟΥ ΧΡΗΣΙΜΑ (ΝΑ ΣΚΕΠΤΕΣΑΙ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΑ)

ΦΙΛΙΑΝ ΦΥΛΑΣΣΕ (ΝΑ ΦΥΛΑΤΤΕΙΣ ΤΗ ΦΙΛΙΑ)

ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΓΙΝΟΥ (ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΓΝΩΜΩΝ)

ΟΜΟΝΟΙΑΝ ΔΙΩΚΕ (ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙΣ ΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ)

ΑΡΡΗΤΑ ΜΗ ΛΕΓΕ ( ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΣ ΤΑ ΑΡΡΗΤΑ)

ΕΧΘΡΑΣ ΔΙΑΛΥΕ (ΝΑ ΔΙΑΛΥΕΙΣ ΤΙΣ ΕΧΘΡΕΣ)

ΓΗΡΑΣ ΠΡΟΣΔΕΧΟΥ ( ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΕΣΑΙ ΤΟ ΓΗΡΑΣ)

ΕΠΙ ΡΩΜΗ ΜΗ ΚΑΥΧΩ (ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΥΧΙΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ)

ΕΥΦΗΜΙΑΝ ΑΣΚΕΙ (ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙΣ ΚΑΛΗ ΦΗΜΗ)

ΑΠΕΧΘΕΙΑΝ ΦΕΥΓΕ (ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΕΧΘΕΙΑ)

ΠΛΟΥΤΕΙ ΔΙΚΑΙΩΣ. (ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙΣ ΔΙΚΑΙΑ)

ΚΑΚΙΑΝ ΜΙΣΕΙ. (ΝΑ ΜΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ)

ΜΑΝΘΑΝΩΝ ΜΗ ΚΑΜΝΕ (ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ)

ΟΥΣ ΤΡΕΦΕΙΣ ΑΓΑΠΑ ( ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΡΕΦΕΙΣ)

ΑΠΟΝΤΙ ΜΗ ΜΑΧΟΥ (ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΧΕΣΑΙ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΩΝ)

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΝ ΑΙΔΟΥ (ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ)

ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΔΙΔΑΣΚΕ (ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΤΕΡΟΥΣ)

ΠΛΟΥΤΩ ΑΠΟΣΤΕΙ (ΝΑ ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ)

ΣΕΑΥΤΟΝ ΑΙΔΟΥ (ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ)

ΜΗ ΑΡΧΕ ΥΒΡΙΖΩΝ (ΝΑ ΜΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΣ ΜΕ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ)

ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ( ΝΑ ΣΤΕΦΑΝΩΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΟΥ)

ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ (ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΟΥ)

ΕΠΙ ΝΕΚΡΩ ΜΗ ΓΕΛΑ ( ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΓΕΛΑΣ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ)

ΑΤΥΧΟΥΝΤΙ ΣΥΝΑΧΘΟΥ (ΝΑ ΣΥΜΠΑΣΧΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗ)

ΤΥΧΗ ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΕ (ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΤΗΝ ΤΥΧΗ)

ΤΕΛΕΥΤΑ ΑΛΥΠΟΣ (ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΛΥΠΗ)

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

ΝΑ ΖΕΙΣ, Ν' ΑΓΑΠΑΣ, ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ...


Αν έχετε αγάπη, μπορείτε και να την προσφέρετε. Αν δεν έχετε, τότε δεν έχετε και τίποτα να προσφέρετε. Ουσιαστικά, δεν τίθεται θέμα προσφοράς. Τίθεται θέμα μοιρασιάς.

Κι όμως, πόσοι άνθρωποι γύρω μας μοιράζονται συναισθήματα αγάπης; Η εποχή στην οποία ζούμε, μας έχει κάνει να τα θεωρούμε όλα θέματα προσφοράς και ζήτησης. Η νοοτροπία που κυριαρχεί είναι "δίνω για να πάρω και δεν δίνω αν δεν πάρω". Και είναι αυτή η νοοτροπία η οποία μας έχει κάνει κλειστούς και απόμακρους, καχύποπτους και μοναχικούς.

Προσπαθούμε να κατατάξουμε τους ανθρώπους σε ομάδες και τους χαρακτηρίζουμε με ετικέτες, αγνοώντας το γεγονός πως κάθε άνθρωπος έχει την δική του μοναδικότητα και γι' αυτό είναι ξεχωριστός.

Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να κάνουμε τον κάθε άνθρωπο ίδιο με όλους τους άλλους ενώ αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε είναι να παρακινούμε τον καθένα να αναπτύξει και να ανακαλύψει την μοναδικότητα του.

Ο λογικός νους, ο δικός μας νους αμφισβητεί επιδεικτικά τη δύναμη της αγάπης. Η αγάπη μας φαίνεται φανταστικό κατασκεύασμα – την ονομάζουμε αυταπάτη, όπιο του πνεύματος , ιδεαλιστική σκέψη και αντιεπιστημονική ψευδαίσθηση. Είμαστε προκατειλημμένοι ενάντια σε κάθε θεωρία που προσπαθεί ν’ αποδείξει την δύναμη της αγάπης ανάμεσα σε άλλες θετικές δράσεις που καθορίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και προσωπικότητα, επηρεάζουν την πορεία της βιολογικής, κοινωνικής, ηθικής και πνευματικής εξέλιξης, επιδρούν στην κατεύθυνση των πολιτικών γεγονότων, διαμορφώνουν κοινωνικούς θεσμούς και πολιτισμούς.

Πραγματικά σε λυπάμαι αν διευθύνει τη ζωή σου μόνο αυτό που μπορεί να μετρηθεί, γιατί εμένα με κεντρίζει το απροσμέτρητο. Με κεντρίζουν τα όνειρα, όχι μόνο αυτό που είναι μπροστά μου. Δε δίνω δεκάρα γι’ αυτό που βρίσκεται μπροστά μου. Αυτό το βλέπω. Αν θέλεις να περάσεις τη ζωή σου μετρώντας το είναι δικαίωμά σου, εμένα όμως με ενδιαφέρει αυτό που βρίσκεται πιο έξω. Υπάρχουν τόσα που δε βλέπουμε, δεν πιάνουμε, δε νιώθουμε, δεν καταλαβαίνουμε.

Υποθέτουμε πως η πραγματικότητα είναι αυτό το κουτί που μας βάλανε μέσα, κι όμως σας βεβαιώνω πως δεν είναι έτσι. Ανοίξτε την πόρτα κάποτε και κοιτάξτε τι υπάρχει έξω. Το όνειρο του σήμερα θα είναι η πραγματικότητα του αύριο. Κι όμως έχουμε ξεχάσει να ονειρευόμαστε.

Leo Buscaglia
(Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις)

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΘΕΙ...


Σε πολλές πνευματικές παραδόσεις υπάρχει μόνο ένα σημαντικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, και το ερώτημα αυτό είναι: " Ποιος είμαι;"
Όταν αρχίσουμε να το απαντάμε, γεμίζουμε με εικόνες και ιδανικά -τις αρνητικές εικόνες του εαυτού μας που θέλουμε να τις αλλάξουμε και τις τέλειες θετικές εικόνες κάποιου πνευματικού όντος- ωστόσο το πνευματικό μονοπάτι δεν αφορά τόσο πολύ το να αλλάξουμε τον εαυτό μας όσο το να αφουγκραστούμε και να ακούσουμε τα θεμελιώδη στοιχεία του είναι μας.
~ Τζακ Κόρφιλντ (Βουδιστής Δάσκαλος) στο βιβλίο του " Ένα μονοπάτι με καρδιά"~

Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ


Ο πνευματικός πολεμιστής δεν έχει άλλο εχθρό από τον εαυτό του. Ο αγώνας γίνεται πάντα εναντίον του εαυτού. Δεν μπορεί να ελέγξει τον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι θα φερθούν προς εκείνον, αλλά μπορεί να ρυθμίσει τις δικές του ενέργειες και αντιδράσεις. O Sensei Uyeshiba μας υπενθυμίζει ότι η αληθινή τέχνη του πολεμιστή είναι να παραλαμβάνει το πνεύμα του σύμπαντος και να εξαπλώνει την ειρήνη του. Ο ορισμός του για τον Τρόπο του Πολεμιστή είναι η αγάπη.
 Vernon Kitabu Turner ~

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΠΡΟΒΑΤΟ

 
Μια παλιά ιστορία ζεν, μιλάει για ένα λιοντάρι που ανατράφηκε από πρόβατα και νόμιζε πως ήταν και αυτό πρόβατο.

Δεν είχε τι και ποιος ήταν, γιατί γύρω του έβλεπε μόνο πρόβατα. Ζούσε μαζί τους, έβοσκε μαζί τους, έπαιζε μαζί τους, μεγάλωνε μαζί τους. Δεν είχε βρυχηθεί ποτέ όπως τα λιοντάρια, δεν είχε μείνει ποτέ μόνο του όπως μένουν τα λιοντάρια. Ήταν συνέχεια στο ζεστό, ασφαλές και σίγουρο περιβάλλον των προβάτων. Και τα πρόβατα το είχαν συνηθίσει τόσο που δεν τους φαινόταν διαφορετικό από αυτά.
Κάποια μέρα όμως, πέρασε από εκεί ένα γέρικο λιοντάρι και είδε το νεαρό να ξεχωρίζει μέσα στο πλήθος των προβάτων. Το πλησίασε, αλλά αυτό φοβήθηκε γιατί πίστευε πως το άγριο αυτό ζώο θα του έκανε κακό. Το γέρικο λιοντάρι όμως του ζήτησε να τον ακολουθήσει σε μια λίμνη εκεί κοντά. Αυτό πήγε απρόθυμα και φοβισμένα, σαν πρόβατο, για να μην δείξει την αντίρρησή του στο “δυνατό” λιοντάρι. Μόλις έφτασαν στη λίμνη, το γέρικο λιοντάρι έδειξε στο νεαρό την αντανάκλαση του.
“Αυτός είσαι”, του είπε και τότε το νεαρό λιοντάρι κατάλαβε, ένοιωσε όλη την δύναμη και έβγαλε έναν δυνατό βρυχηθμό.

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΛΙΟΝΤΑΡΙ, ΑΛΛΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ "ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ" ΚΑΙ ΜΑΣ "ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΕΙ" ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΠΡΟΒΑΤΑ. ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΩΝ ΓΥΡΩ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΜΑΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ. ΓΙΑΤΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΤΑ "ΠΡΕΠΕΙ" ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΝΑ ΜΑΣ ΟΡΙΣΟΥΝ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ.

ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΜΙΑ ΨΕΥΤΙΚΗ "ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ", ΑΡΕΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ, ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΡΕΣΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΕΠΙΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ.
ΜΗΠΩΣ ΟΜΩΣ ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ ΜΑΣ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ;
ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Ή ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΒΑΤΑ;



Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

ΕΛΛΑΣ ~ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ



ΕΛΛΑΣ= ΓΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

ΕΛ= ΦΩΣ + ΛΑΣ= ΧΩΜΑ, ΓΗ

ΑΡΕΤΕΣ, ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ.

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΣ ΑΡΕΑ


Άρη, Μεγάλε Πατερά.

Εσύ που πάντα βρίσκεσαι διπλά μου

Δώσε μου Θάρρος και Δύναμη.

Με Ξίφος την Αυτογνωσία, Κράνος τη Σοφία

και ασπίδα την Αφοβία, βοήθησε με να αναγνωρίζω τους εχθρούς μου, να μην τους υποτιμώ, αλλά και να μην υπερτιμώ τον Εαυτό μου.

Δίδαξε μου το δίκαιο και προστάτεψε με από τα πάθη.

Πολύτιμες οι Οδηγίες σου, Μακάριε Πατέρα.

Με οδηγό το Φως και την Αγάπη, ο πόλεμος δεν έχει πια το ίδιο βάρος, γίνεται Έμπνευση για Ζωή στην Ψυχή του Πολεμιστή Φωτός.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

ЭЄ
ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΤΕ ΦΩΤΕΙΝΑ ΑΔΕΛΦΙΑ

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΥΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΦΩΤΟΣ!
ΓΙΑ ΑΡΧΗ, ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ.
ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΗΤΗ.
ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΤΙΣ ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΑΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΓΑΙΑ.
ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΗΡΘΑΝ ΒΙΑΙΑ, ΑΛΛΕΣ ΠΑΛΙ ΗΡΘΑΝ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ.
ΟΛΕΣ ΟΜΩΣ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΕΜΜΕΣΑ Ή ΑΜΕΣΑ.

ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΟΠΩΣ:

  • ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
  • ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ
  • ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
  • ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ
  • ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ - ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ
  • ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑ
  • ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
  • ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ.

ΜΙΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΜΟΝΟ: Ο,ΤΙ ΑΝΑΡΤΙΕΤΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΣΜΙΑ. GREEKLISH ΚΑΙ ΥΒΡΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ

ЭЄ